در وجود انسان سه عامل اصلى «جسم مادى- قالب فلكى- روح» موجود است. جسم مادى از اجتماع سلولها تشكيل شده و همواره در نمو و تجديد حيات است، ليكن جسم فلكى كه غير مادى (اترى)، سيال و رقيق است ظرف روح و روان مى باشد. روح تغيير و تبديل ندارد. اتصال روح به بدن به وسيله‌ى جسم فلكى است كه پس ازمرگ هم آن را نگاه مى‌دارد. بعد از مرگ و آزاد شدن روح از تن چون فاقد وزن است در فضا به سير و حركت در مى‌آيد، گمان مكن من مرده‌ام. من داراى جسمى سيال و سبك هستم و توصيف وضع و حال من براى عالم خاكى مشكل است. زمان و مكان ديگر براى من وجود ندارد. در محيط اترى هيچ چيز از بين نمى‌رود و گفتار و اعمال انسان چون امواج براى هميشه در فضا مى‌مانند.